Skocz do zawartości

Encyklopedia Uniwersum X


Yacek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Encyklopedia Uniwersum XWstęp i spis treściWstępZnasz odpowiedź na pytania:

Co to jest "obłok świadomości"?

Czy Boron ma cztery kończyny czy sześć?

Czy Nathan R. Gunne uratował jakiegoś pilota lub pirata?

Jak długo mogą żyć Teladianie?

Kim była Christiane Hatikvah?

Co to jest "Księga Prawdy"?

Czy Gonerzy to sekta religijna?

Jak działają Bramy Skokowe?

Kto był ojcem Sayi Kho?

Jakie są najbardziej wpływowe organizacje we Wspólnocie Planet?

Co to jest, po pierwsze, Wspólnota Planet i jak jest związana z Federacją Argońską?

"Gdzie jest Ziemia...?"

I wiele innych.

Całkiem możliwe, że każdy, kto jest sercem i duszą z X Uniwersum, zadawał sobie takie jak te pytania. I zapewne wiele innych. Nie ma zbyt wielu wszechświatów, które są tak pojemne dla wyobraźni gracza, podobnie jak jest to w serii gier X Egosoftu, z taką dbałością o szczegóły i bogatą historią poboczną.

Wszystkie główne historie rozgrywające się we Wszechświecie X są epickie, tworzą gobelin z przeplatających się wzajemnie zdarzeń z udziałem rodzaju ludzkiego jak i wielu innych obcych gatunków. Obejmują okres ponad tysiąca lat i rozgrywają się w kilku galaktykach. Każda z tych ras ma swoją własną historię i cechy charakterystyczne, oraz postacie historyczne, a każda z tych osób rzuca długi cień i wywiera wpływ na losy wszechświata, nawet wieki po swojej śmierci. Intrygi polityczne są na porządku dziennym, mody i style pojawiają się i znikają, zarówno osoby fizyczne jak i imperia przeżywają wzloty i upadki, każdego też może spotkać w każdej chwili katastrofa.

I zawsze filozofowie i artyści starają się nadać sens czasom w którym żyją.

Istnieje znacznie więcej informacji, niż te, które są widoczne w grze, czy nawet w powieści. Tego należało się oczywiście spodziewać: ich celem jest bawić, bez zbędnego przeładowania nadmierną ilością szczegółów tła. Takie coś najlepiej pozostawić słownikom i encyklopediom.

Jest rzeczą oczywistą, że istnieje wiele stron internetowych, zawierających wybrane fragmenty danych na temat X Universum:

dane techniczne statków kosmicznych, opisy sektorów, rozmieszczenie stacji, zasoby naturalne i cykle gospodarcze --- to tylko kilka przykładów, a jest tego o wiele więcej. Niektóre z bardziej znanych encyklopedii wirtualnych nawet nie dotykają tła wszechświata, lub piszą o nim na marginesie, do pewnego stopnia: więc większość informacji pochodzi od zwykle mało wiarygodnych źródeł, takich jak posty na forum, odręczne odniesienia w tekście, tłumaczenia, aktualizacje tłumaczeń i bardzo wiele spekulacji. To czego brakuje, ludzie sami uzupełniają. To nic złego, tak długo jak ludzie się bawią, ale powoduje to, że istnieje wiele wszechświatów różniących się i nie bardzo pasujących do siebie. Jest też szczególny problem bariery językowej.

Cel Encyklopedii

Ta encyklopedia jest próbą rozwiązania tego problemu raz na zawsze i dla wszystkich poprzez zebranie wszystkich oficjalnych, kanonicznych informacje o Uniwersum X w jednym miejscu. A jeśli pojawią się zmiany lub uzupełnienia - a jest to całkiem możliwe, nie będzie problemu - format kołonotatnika pozwala czytelnikowi wydrukować je dla

siebie i uaktualnienie encyklopedii: dlaczego ten format został wybrany.

Czy czytasz od deski do deski lub po prostu zaglądasz tu od czasu do czasu, czy motywuje cię prosta

ciekawość lub może chcesz wykorzystać dane do pisania własnych opowiadań, mam nadzieję, że będzie to

ciekawa i przyjemna lektura. Nie ważne do czego jej użyjesz, ale każdy prawdziwy fan powinien mieć na półce jej egzemplarz, zaraz obok innych "kanonów" takich jak Encyclopedia Britannica i dzieła zebrane Szekspira...

W każdym razie, mam nadzieję, że po raz pierwszy spotykasz się z książką o historii zawartej w grze komputerowej.

Helge T Kautz

July, 2010

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 87
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Spis treści

1. Wstęp i Spis treści

1.1 Wstęp

1.2 Spis treści

2. Wydarzenia historyczne

2.1 Droga do gwiazd

2.2 Codename: Winterblossom

2.3 Terraformowanie światów

2.4 Z dala od Ziemi

2.5 Gonerzy

2.6 Federacja Argońska

2.7 Wspólnota Planet

2.8 Kontakt z Ziemią

2.9 Konflikt Terrański

2.10 Śmierć Wspólnoty Planet

3. Terraformerzy i Xenoni

3.1 Projekt Terraformowania

3.2 Pierwsza Flota

3.3 Druga Flota

3.4 Trzecia Flota

3.5 Incydent z Terraformerami VN

3.6 Powrót Terraformerów

3.7 Z dala od Ziemi

3.8 Od Terraformerów do Xenomorfów

3.9 Xenoni

3.10 Terraformerzy i Xenoni obecnie

3.11 Koncepcje

3.12 Informator

4. Starożytni i Sohneni

4.1 Wprowadzenie

4.2 Typy cywilizacji

4.3 Pierwsze rasy

4.4 Komputronium

4.5 Obłok Świadomości

4.6 Cele Starożytnych

4.7 Galaktyczne Prowincje

4.8 Sieci Bram Skokowych

4.9 Interakcje

4.10 Strażnicy Bram

4.11 Sohneni

4.12 Odszczepieńcy

4.13 Ludzkość

4.14 Terraformerzy

4.15 Zapora ogniowa

5. Rasy Wspólnoty Planet

5.1 Wprowadzenie

5.2 Argoni

5.3 Boroni

5.4 Kha'ak

5.5 Paranidianie

5.6 Splici

5.7 Teladianie

5.8 Wenendra

6. Godne uwagi postacie historyczne

6.1 Kyle William Brennan

6.2 Noah Gaffelt

6.3 Julian Gardna

6.4 Elena Lindisfarne Kho

6.5 Saya Kho

6.6 Isemados Sibasomos Nopileos IV

6.7 Siobhan Inja Norman

6.8 Tebathimanckatt

7. Planetarna baza danych

7.1 Federacja Argońska

7.2 Królestwo Borońskie

7.3 Imperium Paranidiańskie

7.4 Wolne Państwo Solara

7.5 Wielki Patriachat Splitów

7.6 Kompania Teladiańska

7.8 Terranie

7.9 Wolna Liga Hatikvah

7.10 Konwencja stada

8. Nauka i Technologia

8.1 Fizyka Bram Skokowych

8.2 Technologie silników

8.3 Kontrola grawitacji

8.4 Kompensacja bezwładności

8.5 Technologie broni

8.6 Technologie osłon

8.7 Nanotechnologia molekularna

8.8 Orbitalne Transakcelatory Linearne

8.9 AI i AGI

8.10 Ludzka biologia i medycyna

8.11 Wzrost długości życia

8.12 Różnice technologiczne

9. Statki kosmiczne

9.1 Wprowadzenie

9.2 Technologia

9.3 Rodzaje statków kosmicznych

9.4 Statki Argonów

9.5 Statki Boronów

9.6 Statki Wolnej Ligii

9.7 Statki Paranidian

9.8 Statki Splitów

9.9 Statki Teladian

9.10 Statki Ziemian

9.11 Pozostałe, godne uwagi statki

10. Słownik

10.1 Słownik

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...
Wydarzenia historyczneDroga do gwiazdWczesne lata

W okresie zimnej wojny 20 Wieku, człowiek zaczął stawiać pierwsze kroki poza swoją rodzinną planetę. Najpierw pierwszy, a następnie z coraz większym zaufaniem, kolejne.

W 1969 roku Neil Armstrong i Edwin "Buzz" Aldrin jako pierwsi ludzie, postawili stopę na ciele niebieskim innym niż ziemia, gdy stanęli na powierzchni Księżyca; nad nimi, w module dowodzenia znanym jako Columbia, Michael Collins czuwał nad bezpieczeństwem swoich kolegów.

Start pierwszego promu kosmicznego w roku 1982 zapoczątkował regularne loty w na orbitę ziemską; jednak katastrofy dwóch wahadłowców, w 1986 (Challenger) i w 2002 (Columbia), były surowym przypomnienia o zagrożeniu jakie czeka poza ziemią.

Nawet Międzynarodowa Stacja Kosmiczna, najbardziej skomplikowany i kosztowny projekt budowlany, jaki kiedykolwiek podjęto i perła w koronie ludzkości próbującej badać przestrzeń, została wycofana ze służby i zniszczona przed 2020 r., na długo przed końcem przewidywanego okresu jej eksploatacji.

Koniec globalnego kryzysu ekonomicznego

W czasach głębokich cięć kosztów, odkrywania przestrzeni nie dało się łatwo pogodzić z potrzebami ludzi. Co gorsza, amerykańskie promy kosmiczne, zostały wycofane z użytku w roku 2011.

Pierwsze lata gorączki kosmicznej dobiegły końca i nawet sukcesy sond badających Mars: Sojourner, Spirit i Opportunity, oraz innych licznych sond, niewiele uczyniły, aby to zmieniło się.

Japonia obejmuje przywództwo

Japonia była jednym z pierwszych krajów, którym udało się wyjść z kryzysu. W przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych, Unii Europejskiej i Chin, wybrała program ochrony swojej bazy naukowej (bez cięć kosztów) i stała się nowym supermocarstwem.

Uproszczono dialekt japoński. Jap-pidgin, rozprzestrzenił się po całej planecie, szybko zastępując łacinę, francuski i angielski jako uniwersalny język naukowy. Każdy, kto chciał studiować nauki ścisłe, od teraz nie miał wyboru, musiał również uczyć się języka japońskiego.

Odkrycie zasad działania tuneli czasoprzestrzenne

Nie dziwi więc, że Japonia stała się kolejną ofiarą gorączki kosmicznej. To że stało się to zupełnie przez przypadek, to zwykły zbieg okoliczności.

W roku 2022, zupełnie nieznany student z University of Tokyo o nazwisku Ashizava Kazuko dokonał przełomu, który zmienił świat, odkrył nieznane rozwiązanie dla teorii Einsteina.

Zgodnie z Einsteinem, tunele czasoprzestrzenne mogą być tylko mikroskopijnych rozmiarów i nic nie może podróżować po nich szybciej niż z prędkością światła. Prace Kazuko wykazały, że jest wręcz przeciwnie.

Oczywiście sceptycyzm był rozpowszechniony. Nigdy wcześniej nie udowodniono błędów w teorii Einsteina, nie mówiąc już o tym, że zrobił to student. Ale jednak wątpiących wkrótce uciszono, gdy powtarzane badania wykazały, prawdziwość przypadku: Ashizava Kazuko miał rację, a Einstein rzeczywiście się mylił.

Tak więc można podróżować szybciej niż z prędkością światła o skończonej energii. Zasady działania tuneli czasoprzestrzenne zostały ustalone.

Cel: Proxima Centauri

Eksperymenty rozpoczęto na początku 21 wieku. Początkowo małe przedmioty nieożywione zostały wysłane przez tunel z Ziemi na Księżyc; później przesłano żywe istoty.

Po tych sukcesach zbudowano dwie duże bramy skokowe, z których jedna została początkowo wysłana do dalszych eksperymentów na orbitę Marsa.

Zachęcona tymi sukcesami, cała ludzkość uległa gorączce kosmicznej w stopniu niewidzianym od pięćdziesięciu lat.

Podróż do gwiazd, odwieczne pragnienie - spełniło się, stając się możliwym do zrealizowania.

Aby przemieścić bramę skokową nawet do najbliższej gwiazdy, zajęłoby to setki, jeśli nie tysiące lat.

Ale co było do stracenia? Druga brama skokowa, znajdująca się wtedy na orbicie Marsa, została wysłana w trwającą 78 lat podróż do Proxima Centauri, najbliższej gwiazdy Ziemi. Krótki czas podróży był został osiągnięty tylko dlatego, że brama nie potrzebowała wieźć ze sobą własnego paliwa: zamiast tego paliwo było dostarczane przez bramę.

Kiedy statek transportowy podróżował z powrotem na Ziemię, zostało dokonane kolejne odkrycie.

Obca sieć bram skokowych

W roku 2041, 70 lat wcześniej niż brama miała znaleźć się w miejscu przeznaczenia, zdalny kontakt z bramą skokową został przerwany.

Po prawie roku badań, coraz bardziej szalonych, Ziemska brama skokowa ponownie nawiązała zdalny kontakt z bramą skokową - jednak nie z bramą na pokładzie statku transportowego, ale z nieznaną bramą w odległym rejonie Drogi Mlecznej.

Późniejsze badania wykazały niezbicie, że obiekty, które przez wiele lat traktowane były jako czarne dziury lub gwiazdy neutronowe, w rzeczywistości są osobliwościami kwantowymi tworzonymi przez rdzenie obcych bram skokowych.

Całkowicie przez przypadek, ludzkość natknęła się na całą sieć tych bram. To było zaproszenie, którego nie można było zignorować.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wydarzenia historyczneCodename: WinterblossomNiezliczone światy

Utworzenie United Space Command

Osoby zaangażowane w projekt bram skokowych, zbyt dobrze wiedziały, że odkrycie istnienia obcej sieci bram skokowych może mieć daleko idące konsekwencje, w tym bardzo duże prawdopodobieństwo pierwszego kontaktu z istotami pozaziemskimi.

W roku 2043 United Space Command, lub w skrócie USC, określiła przestrzeń ochronną wokół Ziemi w celu jej obrony przed obcymi istotami - i, co równie ważne, vice versa.

Codename: Winterblossom

W tym samym czasie, gdy powstało USC, rozpoczęto prace nad USCSS Winterblossom, pierwszym prawdziwym statkiem międzygwiezdnym Ziemi. Jego start w misji pokojowej mającej na celu poszukiwanie i badanie obcej sieci bram skokowych, był oczekiwany przez mieszkańców planety z wielką niecierpliwością, która przeradzała się w szał kosmicznej gorączki. Przygotowania prowadzone były pod niespotykaną dotąd presją.

Załoga statku Winterblossom składa się dwunastu naukowców reprezentujących bardzo różne dziedziny nauki. Dowódcą został astronom Dr René Farnham; Dr Peter Ondronov, astrofizyk, jako pierwszy oficer. Pozostały skład załogi był następujący: Dr Akira Desu i Dr Ramon Noble (inżynierowie); Dr Elaine Sutton i Dr Yuri Kawashima (biolodzy); Dr Jon Caloni i Dr Claudia White (geolodzy); Dr Hazel Park (mineralog); Dr Peter Gellen (matematyk); Dr Nakadah Simaru (lekarz) i Dr Katya Poljśak (psycholog).

Uruchomienie Winterblossom

Winterblossom wyruszył w swój dziewiczy rejs w roku 2045. Rok później osiągnął odpowiednią trajektorię i rozpoczął lot ku gwiazdom. Od tego momentu kontakt był możliwy tylko poprzez droida posłańca, który przewoził nagrane wiadomości i odpowiedzi, między statkiem a Ziemią.

Na tydzień przed spodziewanym powrotem Winterblossom, nieoczekiwanie stracono kontakt. Sześć miesięcy później, wreszcie przybył droid posłaniec z wiadomością, że załoga żyje i ma się dobrze, ale główny komputer jest zdezorientowany i pogubił się w sieci.

Po sześciu miesiącach dzięki wytrwałości i szczęściu załogi, statek przywiózł ją w końcu do domu.

Wyniki eksperymentu Winterblossom

Winterblossom powrócił na Ziemię w triumfie po locie trwającym prawie dwa razy dłużej niż pierwotnie planowano.

Wstępna analiza wyników misji sugerowała, że obca sieć bram skokowych zawiera setki, może tysiące systemów gwiezdnych oraz, że wiele z tych gwiazd posiada w swoich biosferach planety.

Nie znaleziono śladów po budowniczych bram, ani jakichkolwiek innych inteligentnych formach życia. Najbardziej zaawansowane formy życia jakie odkrył zespół to były pierwotniaki lub mchy, wywołało to niepokojące myśli, że w całym wszechświecie, tylko na Ziemi, Błękitnej Planecie, powstały bardziej rozwinięte formy życia.

Zamiast rozwiązania Paradoksu Fermiego - pozornej sprzeczności między liczbą prawdopodobnych światów noszących życie i braku dowodów na istnienie obcych form życia, historyczny lot Winterblossom ograniczył się tylko do dodania dalszych zagadek do często stawianego pytania: czy są istoty pozaziemskie?

Doszły do tego kolejne pytania: jakie rasy lub rasa, zbudowała bramy skokowe i w jakim celu? Dlaczego nie znaleziono żadnych śladów po nich?

Projekt Terraformowania

Upłyną długie stulecia, zanim na którekolwiek z tych pytań otrzyma się odpowiedź.

Pokój światowy

Kolejne lata przyniosły wiele zmian na Ziemi. Dobrobyt osiągnął bezprecedensowy poziom i prawie wszystkie choroby zostały wyeliminowane. Opinia publiczna powołała rząd Zjednoczonego Świata. Kosmiczna gorączka rozpaliła się, jak nigdy dotąd: wszystkim wydawało się, że nadszedł czas aby opuścić Matkę Ziemię.

Chcąc ułatwić masowy exodus, powstał Projekt Terraforowania, który zakładał wysłanie ogromnej floty statków z inteligentnymi robotami Terraformerów, mogącymi zmieniać pozasłoneczne planety na zdatne do zamieszkania przez ludzi. Pierwsza z nich, tak zwana Pierwsza Flota, opuściła Układ Słoneczny pod koniec 21 wieku.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wydarzenia historyczneTerraformowanie światówTaurus, Perfect X, Sonra 4Pierwsza wojna z Terraformerami

Kiedy w 2079 roku ogłoszono, że pierwsze planety pozasłoneczne są gotowe do skolonizowania, ogromna fala radości ogarnęła Ziemian. I nie osłabła przez kolejne kilka miesięcy.

Do roku 2099 kilkanaście planet typu ziemi, zostało poddanych terraformowaniu przez pierwszą, drugą i trzecią Flotę.

W tym momencie Projekt Terraformowania został zakończony, a ponad milion osób skolonizowało nowe światy, głównie Taurus, Perfect X, Sonra 4 i Aldrin. Wtedy nastąpiła katastrofa.

Terraformerzy nad Ziemią

W 2145 flota zmutowanych, dawno zapomnianych statków Terraformerów pojawiła się na orbicie okołoziemskiej, statków robotów, które powinny nie istnieć od wielu lat.

Świat okazał się nieprzygotowany: USC posiadało kilka statków, ale nie miały one odpowiednio wyszkolonych załóg. Rozpętała się wojna, która wszystkie poprzednie konflikty usunęła w cień: w jej wyniku życie straciło miliardy ludzi.

Jednak w 2146 Nathanowi Ridleyowi Gunne udało się zwabić i odciągnąć pozostałości floty Terraformerów od Ziemi poprzez bramę skokową, która został zniszczona za nimi, pozostawiając zniszczony świat w izolacji na przestrzeni kolejnych wieków.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wydarzenia historyczneZ dala od ZiemiUżycie bram skokowych

Ziemia była bezpieczna, ale w pozostałej przestrzeni wojna z Terraformerami ciągle szalała. Wiele kolonii zostało zrównanych z ziemią zanim USCSS Dragonfyre, nadal pod wodzą Nathana Ridley Gunne, Poula Vantera i Frank de Vries, mógł przenieść te maszyny na karty historii.

Tajemniczy statek

W dniu 17 grudnia 2146 czas Ziemi, załoga USCSS Dragonfyre zaobserwowała nieznany statek podążający z relatywistyczną prędkością poprzez system Proxima Centauri.

Dzień później brama skokowa rozpoczęła pracę jeszcze raz, ale teraz prowadziła do zupełnie innych systemów gwiezdnych.

Nowe światy, nowe rozwiązania

Po około 25 ziemskich latach od bitwy o Taurus, stało się jasne, że kontakt z domem został utracony na zawsze. Powstały rząd tymczasowy podjął decyzję o zerwaniu wszystkich więzi z przeszłością i rozpoczęcia życia od nowa: przy pełnej aprobacie społecznej bliskiej jednomyślności, przed 2170 wszelka opozycja przestała istnieć i rząd stał się standardem demokracji parlamentarnej. Jako znak zerwania ludzkości ze Starą Ziemią, ten rok zostanie oznaczony jako 0 NT - 0 Nowego Czasu.

Nathan Ridley Gunne umiera

Taurus, które nigdy nie został odbudowany po wojnie, został ostatecznie opuszczony w 14 NT. Sonra 4, świat podobny do Ziemi powszechnie nazywany po prostu jako cztery, który w dużej mierze wyszedł bez szwanku, został wybrany jako nowy Główny świat i siedziba rządu.

Nathan Ridley Gunne zmarł w 45 NT w wieku 93 lat. Zważywszy, że średnia długość życia człowieka to około 110 lat, jego wczesna śmierć była przypisana nadmiernemu stylowi życia, jaki prowadził w drugiej połowie życia.

Sonra 4 zmienia nazwę

W 71 NT, Sonra została przemianowana na R Gunne na jego cześć, nazwa szybko stała się bardziej dźwiękonaśladowczym "Argun". "Prime" dodano później, aby podkreślić, że ta planeta była pierwszą z wielu kolonii, po latach nastąpiło przesunięcie samogłoski, które zmieniło "Argun" na "Argon".

Obcy i Xenomorfy

Nastąpiły dziesięciolecia szalonego rozwoju i odbudowy.

Pod żadnym pozorem ludzie nie mogli pozwolić sobie, aby stać się tak podatnymi na atak z kosmosu. O tym, że nie była to zwykła paranoja, świadczą fakty wielu spotkań z pojazdami nieznanego pochodzenia, które również korzystały z sieci bram skokowych.

Pomimo okazjonalnych, małych potyczek, tożsamość innej rasy była nieznana.

Pierwsze spotkanie

Niezbyt długo słowo "Xenomorf" było używane w odniesieniu do tych statków, bardzo szybko, aby łatwo można było je wymówić, piloci zaczęli używać okrojonej nazwy "Xenon". Jedno było jasne nieodwołalnie: od 2146 Ludzkość nie była jedynym użytkownikiem bram skokowych.

Xenoni zostają zidentyfikowani

Po wielu latach wstępnych dyplomacji, w 130 NT, doszło do pierwszego oficjalnego spotkania z pierwszą obcą rasą. Rasa ta nazywała siebie Paranidianie, szybko jednak zyskała ona wśród Argonów potoczną, nie oficjalną, nazwę "Trój-oczni".

Traktaty o wolnym handlu i wymianie informacji zostały wynegocjowane i dzięki temu oba gatunki skorzystały na wymianie swoich możliwości technologicznych i dóbr kulturowych.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wydarzenia historyczneGonerzy

Geneza

Przez kolejne pięćdziesiąt lat od roku 160 NT, odnotowano wzrost kontaktów astronautów z innymi niezidentyfikowanymi rodzajami Xenomorfów. Miały miejsce liczne potyczki, ale wszelkie próby pokojowego kontaktu nie doszły do skutku. Sztab Militarny uznał za wysoce prawdopodobne, że byli to potomkowie Floty Terraformerów, o której sądzono, że została zniszczona przed 160 laty.

Nazwa Xenoni, początkowo stosowana do określania wszelkich obcych statków, stała się nieodwołalnie związana z tymi nowymi Terraformerami.

Wraz z upływem lat, gwałtownie wzrosła liczba konfrontacji, ale nie wydawało się, aby maszyny planowały jakąś większą ofensywę.

Prawda o Ziemi

Martinus Sandas, był po prostu ambitnym młodym studentem historii na Uniwersytecie w Argonia City, uważał, że historia Ziemi powinna być wprowadzona w szkołach, jako część ogólnego programu.

Po tym, jak jego pomysł został wyśmiany, założył "Fundację Prawdy o Ziemi" jako platformę dla dużej kampanii. Początkowo jego pomysł poparło tylko kilku kolegów; Sandas nie dał się jednak zniechęcić, z charakterystycznym uporem udało mu się nawiązać kontakt z Nyana Gunne, prawnuczką bohaterskiego Nathana R Gunne.

Nyana Gunne i Martinus Sandas

Nyana Gunne, stawiająca w tym czasie swoje pierwsze kroki w polityce, była sceptycznie nastawiona do pomysłów Sandasa.

W wywiadzie, jakiego udzieliła w 205 NT podsumowała go raczej zwięźle:

Martinus Sandas jest dziwakiem, fanatykiem ...I ma słomiany zapał. Za rok nikt nie będzie pamiętał jego imienia, jestem tego pewna.

Mimo tych słów, Nyana Gunne stawała się coraz bardziej otwarta na przesłanie Fundacji, a przez następne dwa lata ona i Sandas nawiążą bliższe relacje i zakochają się. Dnia 23 lipca 208 NT podpisali zobowiązanie standardowej umowy 4-letniego małżeństwa, które zostało odnowione bez dyskusji w roku 212 NT. Umowa przestała obowiązywać w 216 NT tylko dlatego, że Nyana zginęła rok wcześniej w ataku Xenonów na planetę Antygona. Jedynym jasnym punktem tej tragedii było to, że Fundacja od tego czasu będzie szybko zyskiwać popularność i uznanie, zwłaszcza w środowisku akademickim.

Księga Prawdy

Na cześć Nyany i jej sławnego przodka, "Fundacja Prawdy o Ziemi" została przemianowana na "The Gunners"; to samo przesunięcie samogłoski, jakie miało miejsce w nazwie rasy jako całości, przyczyniło się do zmiany nazwy na "Goners".

Od przekonania do sekty

"Księga Prawdy", po raz pierwszy wydana w roku 211 NT, miała służyć jako archiwum historycznych tekstów, zdjęć, nagrań wideo i innych danych: jej celem było zebranie wszystkich historycznie wiarygodnych informacji o "Starej Ziemi" - wcześniej znanej jako planeta Terra - i pierwszych latach separacji. Opisy naocznych świadków i historyczne traktaty zostały dodane później. Choć dokument został pomyślany jako dzieło czysto naukowe, wkrótce stał się powszechnie znany jako "Biblia Gonerów". Gonerów zaczyna się w coraz większym stopniu traktować z szacunkiem, jaki przyznawany jest sektom religijnym, a z czasem ruch przyjął niektóre aspekty tego typu.

W ciągu następnych kilku wieków świadkowie Gonerscy odgrywają marginalną rolę na arenie międzygwiezdnej; dla większości Argonów, Ziemia była tylko bajką opowiadaną dzieciom na dobranoc. Ostatecznie Gonerzy zakładają uniwersytet, "Świątynię Gonerów", w odległym i spokojnym sektorze, gdzie prowadzą dalsze studia historyczne i swoje tajne poszukiwania Ziemi.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wydarzenia historyczneFederacja ArgońskaRządy Konfederacji międzyplanetarnej

Pierwszy Konflikt Xenoński

W roku 215 NT doszło do pierwszej poważnej konfrontacji militarnej z Terraformerami z dala od Ziemi i będzie ona z znana jako "Pierwszy Konflikt Xenoński". Argoni ponieśli poważne straty, w tym zniszczeniu uległo ultra-nowoczesne centrum handlu na planecie Antygona, ale w końcu uzyskali przewagę w wojnie i byli w stanie pokonać maszyny.

Secesja

Wydarzenia z Pierwszego Konfliktu Xenońskiego miały jednak istotny wpływ. Spory polityczne na Argon Prime o budżet państwa doprowadziły do secesji dwóch systemów: rok 219 NT przyniósł utworzenie pierwszego Wolnego Państwa Solara, a cztery lata później powstała Wolna Liga Hatikvah. Pomimo różnic, jednak oba systemy zgodziły się dołączyć do nowego sojuszu, w roku 241 NT ostateczne podpisanie przymierza doprowadziło do utworzenia Federacji Argońskiej.

Boroni

Pierwszy kontakt z Królestwem Borońskim nawiązany został w roku 323 NT.

Atak i obrona

Boroni, rasa oceanicznych stworzeń wodnych, byli bardzo otwarci na negocjacje traktatowe i zaledwie cztery miesiące po pierwszym spotkaniu, podpisane zostały porozumienia handlowe i kulturalne pomiędzy Argon Prime a Kingdom End, sektorem domowym Boronów.

To porozumienie stanowiło przez następne trzysta lat podstawę wszystkich Argońsko-Borońskich relacji i stało się fundamentem, na którym powstały przyjacielskie relacje pomiędzy tymi dwiema rasami.

Kampania Borońska

Rok po pierwszym kontakcie z Królestwem Borońskim, Królestwo zostało zaatakowane przez flotę pancerników o nieznanej konstrukcji wraz z flotyllą galeonów Paranidian. Dopiero przy pomocy nowych sojuszników, Boroni byli w stanie odeprzeć atak.

Nową rasą okazali się Splici, natomiast zaangażowanie Paranidian w ataku, spowodowały głęboką przepaść pomiędzy Argon Prime i Paranid Prime. Dopiero po upływie pięciu lat wznowiono kontakty dyplomatyczne.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wydarzenia historyczneWspólnota PlanetTeladianie, spóźnialscy

Fundatorzy Gildii

W celu zapobieżenia dalszej przemocy, Wspólnota Planet (WP) została założona w roku 328 NT. Składała się ona początkowo tylko z Federacji Argońskiej i Królestwa Boronów, nazywanych "Fundatorami Gildii". Paranidianie i Splici odmówili przyłączenia się do Wspólnoty, tworząc odrębny, własny sojusz.

Konflikt z Aldrin

Konflikt Boroński spowodował, że Argon Prime poważnie nadszarpnął zasoby, aby wspomóc sojusznika. Niezadowolenie publiczne, z tego powodu, w Wolnym Państwie Solara osiągnęło taki poziom, że Anthei Demetres, długoletniej i dożywotniej gubernator Aldrin, nie pozostało nic innego, jak zniszczyć bramę skokową łączącą Aldrin z Federacją Argońską, oraz Wspólnotą Planet. W roku 334 NT, kontakt z Solara został utracony.

Dwieście lat zimnej wojny

Następne dwa stulecia reprezentował umiarkowany wzrost gospodarczy i słaby rozwój technologiczny wszystkich ras.

Początek końca tego okresu zimnej wojny nastąpił w roku 489 NT, kiedy to Paranidianie, po bardzo długich i trudnych rozmowach dyplomatycznych, zgodzili się przystąpić do Wspólnoty Planet.

Reforma finansowa i rachuby czasu

Splici przystąpili do Wspólnoty w roku 514 NT, fakt ten zakończył tę erę w dziejach Wspólnoty.

Teladianie jako ostatni

Kontakt z nową rasą, nazywająca siebie Teladianie nastąpił w roku 550 NT. Pozornie poszukujący utraconego domu, ich rodzimej planety Ianamus Zura, nowi szybko okazali się być sprytnymi biznesmenami z niesamowitą zdolnością do jak najlepszego wychodzenia, nawet z najgorszych sytuacji.

Jako rasa nie kwapili się do używania przemocy, ale ich naturalne zamknięcie w sobie i skłonność do chciwości powodowało, że wszystkie inne rasy czuły się nieswojo w ich towarzystwie. Uległo to zmianie, gdy się okazało, że Teladianie są na dobrej drodze aby stać się głównym źródłem finansowej energii we Wspólnocie Planet.

Reformy

W roku 589 NT wprowadzono jako standard w całej Wspólnocie walutę o nazwie "kredyt", która wkrótce osiągnęła pełną akceptację we wszystkich rasach. Również w tym samym czasie Teladianie przeforsowali wykorzystanie ich systemu miary czasu "Zura Time", który uwzględnia skutki międzygwiezdnych odległości i relatywistycznych prędkości.

Pomimo, że pojęcie systemu czasu w oparciu o pulsary wydawało się niepotrzebnie skomplikowane, oferowało jednak rozwiązanie problemu dokładnego pomiaru czasu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wydarzenia historyczneKontakt z ZiemiąKyle William Brennan i Elena Kho

Xenońska aktywność zaczęła wzrastać po roku 730 NT. Uznano za prawdopodobne, że maszyny planują poważny atak na Wspólnotę Planet lub inną, podobną ofensywę na dużą skalę.

Zjawienie się statku ze starej Ziemi

W samym szczycie aktywności Xenonów, w roku 742 NT, stało się coś, czego nikt nie mógł przewidzieć. W odległym zakątku Wspólnoty Planet, w sektorze należących do Kompanii Teladiańskiej, pojawił się statek kosmiczny. Jeszcze bardziej dziwne było to, że nie przeleciał przez sieć bram skokowych, choć pojawił się w pobliżu bramy.

Statek ten, posiadał własny, funkcjonalny napęd skokowy.

Pilot tego statku nazywał się Kyle William Brennan, był pierwszą osobą, przybyłą z Ziemi do Wspólnoty od ponad siedmiuset lat.

Jednak już dwa tygodnie później, inny człowiek przybył w poszukiwaniu swojego przyjaciela, była to Major Elena Kho.

Drugi Konflikt Xenoński

Brennan i jego statek, USC X, stał się obiektem wściekłych poszukiwań ze strony Xenonów, Wielkiego Patriarchy Splitów i Księcia Kapłana Paranidian. Królestwo Borońskie zaoferowało bezinteresowną przyjaźń; Federacja Argońska pozostała neutralna.

Gonerzy, jednak, gdy pierwszy raz usłyszeli, że istnieje szansa powrotu do Starej Ziemi po wiekach poszukiwań, zobaczyli w tym możliwość udowodnienia swoich przekonań. Przy pomocy Wywiadu Argońskiego, opracowali plan, który pozwolił bezpiecznie i w tajemnicy sprowadzić statek USC X do Argonia City.

Zwycięstwo nad Xenonami

W tym samym czasie, kiedy Brennan przybył do Argonia City, Xenoni rozpoczęli planowaną ofensywę przeciwko całej Wspólnocie Planet. Brennan natychmiast zaoferował swoją pomoc; chociaż Napęd Skokowy został zniszczony, statek USC X był również wyposażony w generator materii/antymaterii, który znacznie wyprzedzał technologię Xenońską oraz Wspólnoty pod względem wydajności i mocy.

Brennan dobrze wykorzystał tę ważną zaletę, niszcząc lub uszkadzając wiele z głównych źródeł energii i Xenońskich obiektów energetycznych. Ofensywa Drugiego Konfliktu Xenońskiego, zakończyła się, zanim miała szansę się rozpocząć i Brennan był niemal powszechnie fetowany jako "Bohater Konfliktu Xenońskiego".

Odbudowa kontaktów z Planetą Ziemia

Ponowne odkrycie Ziemi

Dla Kyle Williama Brennana i Eleny Kho, było to pyrrusowe zwycięstwo. Pomimo wielkiego triumfu i wielu prób zespołu kierowanego przez fizyka dr Siobhan Norman, okazało się niemożliwe odtworzenie inżynierii uszkodzonego napędu skokowego znajdującego się na pokładzie statku Kho, USC Getsu Fune. Dwadzieścia lat minie zanim technologia przechwyconego statku Kha'ak, pozwoli na utworzenie mikrotunelu i utorowanie drogi na Ziemię.

Przez dwadzieścia lat jakie upłynęły, wiele zmian zaszło na starej planecie. W oczekiwaniu na ewentualny atak nowych Terraformerów, rząd wprowadził serię znaczących poprawek w dziedzinie obrony. Zbudowano ogromną flotę wojenną, a także Ziemia była teraz otoczona gigantycznym pierścieniem obronnym, zwanym Torus Aeternal, który znajdował się na stałej orbicie 500 km nad powierzchnią planety.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wydarzenia historyczneKonflikt TerrańskiSpór między przyjaciółmi

Niemal natychmiast Federacja Argońska wpadła w pułapkę kolejnej wojny. Konflikt z Kha'ak nastąpił między 761

i 765 NT, a kluczowym znaczeniem dla zwycięstwa Federacji Argońskiej nad Kha'ak było wojskowe wsparcie zaoferowane przez Ziemię poprzez siły United Space Command. Argoni nie spodziewali się tego: kompletnie zaskoczeni, pełni entuzjazmu dla nowego sojusznika, przyznali Ziemi członkostwo w Federacji Argońskiej.

Jednakże, rząd Ziemi i planet z poza Układu Słonecznego (GEOSS - Government of Earth and the Outer Solar System; dawny Rząd Światowy) był skłonny tylko do nawiązania luźnego sojuszu z Federacją Argońską, ale zdecydowanie odrzucił ofertę z członkostwa we Wspólnocie Planet. Ziemia widziała siebie jako lidera: choć jej terytorium zostało ograniczone do jednego systemu gwiezdnego, to technologicznie była niewątpliwie bardziej zaawansowana.

Ziemia pręży muskuły

Mimo odmowy przyłączenia się do Wspólnoty Planet, Ziemia podjęła jednak próby wywierania nacisków na Federację Argońską.

W 772 NT uruchomiona została potajemnie tajna sieć wywiadowcza: gdy w końcu wyszło to na jaw kilka lat później stosunki między Federacją i Ziemią zauważalnie uległy ochłodzeniu.

Uszkodzenie Sieci Bram Skokowych

W roku 774 NT sprawy przybrały jeszcze gorszy obrót, gdy, pod auspicjami swojego ustawodawstwa, Kontroli AGI, GEOSS wysłał flotę USC na granicę terytorium Federacji Argońskiej. Konflikt był nieunikniony.

Argon Prime przechodzi do ofensywy

Wiadomo było, że flota Argońska nie może pokonać sił USC w bezpośredniej konfrontacji. Zamiast tego posłużono się technologią Terraformerów opracowaną przez tajną organizację Beryll: która zbudowała nowy statek CPU mogący tworzyć Droidy Montażowe, oraz nową bramę skokową dla utrzymania linii dostaw.

W ramach przygotowań do ataku, Saya Kho i Sherman Hiatu rozpoczęli prace jako tajni agenci w Układzie Słonecznym, a Split Ne-ham t'Gllk przejął całkowitą kontrolę nad operacją.

Druga wojna z Terraformerami

Druga wojna z Terraformerami rozpoczęła się na ziemską wiosnę roku 2946. Flota statków i droidów Terraformerów przybyła do systemu słonecznego pod kontrolą statku stworzonego przez Beryll i rozpoczęła systematyczne ataki na planety wewnętrzne: Wenus, Mars i Ziemię. Cała flota Ziemi była rozproszona w innych systemach i nie mogła być wystarczająco szybko przegrupowana. Ziemia była bezbronna.

Torus Aeternal, ostatnia linia obrony Ziemi, został zniszczony 5 lutego 2948 roku, Błękitna Planeta pozostała zupełnie bez nadziei i na łasce szalejących rojów droidów Terraformerów.

Silna flota dziesięciu miliardów statków, droidów i CPU została zniszczona tylko dzięki połączonym wysiłkom dr Jei Nirin, Głównodowodzącego Admirała Tebathimanckatt i ppłk Eleny Lindisfarne Kho. Ta ostatnia, poświęciła własne życie dla ratowania planety, którą wciąż nazywała swoim domem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wydarzenia historyczneŚmierć Wspólnoty PlanetSojusz Słowa

Nikt nie wie dlaczego, 17 grudnia 2947 roku, wszystkie bramy skokowe w całej Wspólnocie Planety przestały równocześnie działać. Nawet poprzez bramę skokową zbudowaną na Ziemi nie udało się nawiązać kontaktu z pozostałymi. System skokowy pokazywał, że nadal wykonanie skoku jest możliwe, ale połączenie międzygwiezdne nie może być utworzone.

Za jednym zamachem, po wiekach, sojusze rozpadły się wraz z byłą federacją planet. Międzygwiezdny handel i wymiana kulturalna zostały zakończone i po raz kolejny każdy świat ograniczył się do systemu swojej gwiazdy, a ponura cisza zapanowała w całej galaktyce. Wspólnota Planet umarła.

Głos z ciemności

Wiosną roku 801 NT, szesnaście lat po rozpadzie Wspólnoty Planet, droid posłaniec z Paranid Prime przybył do systemu Nishala, planety Boronów, oraz do Argon Prime. Uzdolnionym matematycznie Paranidianom, w jakiś sposób udało się ustalić fizyczną alokację "światów domowych" innych ras. Choć bramy skokowe przestały działać, poruszające się prawie z prędkością światła droidy posłańce pozwoliły przynajmniej na szczątkową formę komunikacji pomiędzy rasami.

Narodził się "Sojusz Słowa".

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniProjekt TerraformowaniaTło i uzasadnienie

Historia Projektu Terraformowania jest nierozerwalnie związana z odkryciem pozaziemskiej sieci bram skokowych, sięga również do boomu technologicznego i gospodarczego jaki miał miejsce na początku podróży kosmicznych.

Podczas dwuletniej podróży statku badawczego USCSS Winterblossom, pod dowództwem René Farnhama, zebrano duże ilości danych, przed powrotem na Ziemię.

Obok surowych danych astronomicznych, do najważniejszych wyników należały następujące wnioski:

1. Sieć bram skokowych jest ogromna. Chociaż Winterblossom odwiedził zaledwie 200 układów słonecznych, rzeczywista liczba systemów zawierających bramę skokową szacowana jest na ponad tysiąc.

2. Nie znaleziono śladów inteligentnego życia. Po budowniczych bram skokowych, oprócz samych bram, nie odnaleziono innych śladów, jak również nie odkryto rodzinnego świata tej cywilizacji.

3. Oprócz niezliczonych, nienadających się do zamieszkania planet gazowych i krzemowych olbrzymów, stwierdzono istnienie statystycznie nieprawdopodobnej liczby planet typu ziemi, które orbitują w biosferach swoich gwiazd.

Chociaż nikt nie mógł nawet przypuszczać jakie są przyczyny tej niezwykłej konfiguracji sieci bram skokowych, naukowcy i politycy, byli zgodni, że należy traktować to jako zaproszenie do kolonizacji, być może nawet celowo skierowane do ludzi.

Już w początkach 21 wieku, czołowi fizycy, tacy jak choćby profesor Stephen Hawking, podkreślali potrzebę ludzkości do opuszczenia Ziemi, jak tylko stanie się możliwe.

Ich głównym argumentem była kruchości życia: jedna duża asteroida uderzająca w planetę, może wystarczyć, aby zniszczyć całą ludzkość, tak samo jak wybuch w pobliżu supernowej lub ogromny rozbłysk słoneczny.

To tylko kwestia czasu, kiedy taka okoliczność, Extinction Level Event lub w skrócie ELE (Globalna katastrofa), może nastąpić. Jedyną nadzieją na przetrwanie gatunku ludzkiego była kolonizacja innych planet, najlepiej krążących wokół innych gwiazd.

Kosmiczna gorączka

W 22 wieku, ludzkość coraz bardziej rozpędzała się w pędzie ku gwiazdom. Gospodarcze podstawy do tego już od dawna miały miejsce: wojna, głód i ubóstwo dawno zostały wytępione z oblicza Błękitnej Planety.

Wszystkie zostały zmiecione przez wspólną tęsknotę za nowym celem, nowy celem dla ludzkości; później, dominujący nastrój w tamtym czasie zostanie nazwany "kosmiczną gorączką". Nie było więc niespodzianki, gdy Rząd Światowy ogłosił decyzję o kolonizacji światów poza bramą skokową.

Terraformowanie jako konieczność

Chociaż wiele światów odkrytych przez Winterblossom było w teorii zdatnych do zamieszkania, były one często nie w pełni nadające się dla ziemskich form życia. Atmosfery wielu planet były niezdatne do oddychania, albo całe ekosfery były nasycone toksynami. W niektórych przypadkach istniały na całej planecie złe warunki geologiczne, w innych temperatura powierzchni była zbyt niska lub były niekorzystne warunki meteorologicznych.

W celu skolonizowania tych planet, ich ekosfery musiałyby zostać dostosowane do wymagań człowieka.

Pierwsze problemy jakie napotkano przed rozpoczęciem procesu terraformowania, były natury etycznej. Jednak zostały one szybko odrzucone jako, że żadna z planet, wybranych do procesu nie posiadała własnych form życia, poza najbardziej podstawowymi drobnoustrojami.

Samowystarczalne automatyczne statki kosmiczne

Stwierdzono jednak, że przy użyciu konwencjonalnych metod, terraformowanie nawet jednej planety wymaga setek, może tysięcy lat; Ponadto, każda planeta, jest niepowtarzalna, wymaga unikalnego podejścia w celu terraformowania.

Biorąc pod uwagę te parametry, jest prawdopodobne, że projekt będzie trwał przez okres rzędu setek tysięcy lat. Nic więc dziwnego, że został uznany za nie do przyjęcia: Ziemia, twierdzono, może podlegać ELE w każdej chwili. Poza tym, kosmiczna gorączką szalała po całej planecie i obecna populacja Ziemi chciała osobiście przenieść się na inne światy, a nie czekać w nadziei, że może ich potomstwo uczyni to pewnego dnia.

Tak przedstawiała się sytuacja, w momencie gdy komisja ekspertów zwróciła się do Rządu Światowego, kilka lat po powrocie USCSS Winterblossom i wstępnie zaproponowała metodę, która ich zdaniem, proces terraformowania mogłoby przyspieszyć o kilka rzędów wielkości.

Projekt składał się z kilku tysięcy stron i proponował budowę floty autonomicznych, samowystarczalnych statków kosmicznych, po jednym dla każdej świata do skolonizowania.

Wyposażone w najbardziej zaawansowaną sztuczną inteligencję, jaka jest dostępna, maszyny te będą same ustalały najbardziej odpowiednią strategię terraformowania ich planety docelowej i przeprowadzały ją samodzielnie. Biorąc pod uwagę również fakt, że same będą zdobywały wszystkie wymagane zasoby dla siebie, nie będzie konieczna ludzka opieka ani nadzór nad nimi. Ten przełomowy dokument zatytułowany był po prostu "Terraformerzy".

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniPierwsza FlotaRozpoczęcie Projektu

Ool

Po wyczerpującej fazie testów rozpoczęto budowę pierwszego głównego statku Terraformerów. Ponieważ miał on być rdzeniem prac terraformowania, stał się znany jako "Statek CPU" lub "TF/CPU". Pierwszemu TF/CPU nadano kod identyfikacyjny "TF/CPU 0001-00.00.00.00.00.00.00-00", lub w skrócie #0001. Ale bardzo szybko, nadany przez projektantów bazowy kod szesnastkowy został zmieniony na prawdziwą nazwę, którą mógł każdy odczytać: Ool. To z kolei stanowiły podstawę do tradycji, która będzie kontynuowana do uruchomienia ostatniego głównego statku kilka lat później: w dniu swojej premiery, każdy statek CPU będzie uroczyście ochrzczony przyjazną dla człowieka nazwą, która zastąpi jego hexroot ID.

Pierwsza Flota

Taurus

Wstępnie określono trzy etapy rozwoju Terraformerów, każdemu kolejnemu krokowi odpowiadała kolejna Flota Terraformerów. Pierwsza Flota została wyposażona w bardzo sprawny system sztucznej inteligencji (artificial general intelligence lub w skrócie AGI), lecz komisja ekspertów była ostrożna, jeśli chodzi o uruchamianie autonomicznych statków robotów i wysyłanie ich w wszechświat, bez znacznej ilości dodatkowych badań. Z tego powodu Pierwsza Flota nie była w pełni autonomiczna, ale była nadzorowana przez zespół inżynierów pracujących na statku CPU.

Na Taurus i dalej

26 Maja 2066 roku, Pierwsza Flota opuściła System Słoneczny przez ziemską bramę skokową i udała w podróż na Taurus. Taurus został wybrany na pierwszą próbę terraformowania zarówno ze względu na jego bliskość od Ziemi - to była tylko odległość jednego skoku, a także z powodu jego ekosfery, która była bardzo podobna do ziemskiej. Spodziewano się, że potrzebne będzie tylko kilka zmian, aby przygotować go do kolonizacji.

Napotkano zaskakująco mało problemów, jak na projekt o tej wielkości, dzięki czemu, zaledwie czternaście lat po rozpoczęciu procesu terraformowania był on kompletny. Pierwsza Flota przeniosła się do swojego następnego celu, a pierwszych stu osadników przetransportowano na ich nową ziemię. Wiele, wiele tysięcy ludzi podąży za nimi, ale to było pierwszych stu pionierów, których nazwiska zostaną zapamiętane na zawsze.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniDruga FlotaMaszyny von Neumanna

Zasady samo-replikujących się maszyn zostały odkryte i opisane teoretycznie przez amerykańskiego fizyka, dr Johna von Neumanna na początku 20 wieku, ale to wymagało jeszcze stu lat eksperymentów, aby nawet najprostsze maszyny von Neumanna (VN) pojawiły się. Technologia i metodologia, umożliwiająca bardziej skomplikowanym maszynom samo-replikowanie się, po raz pierwszy zbadana została przez matematyka dr Terence Winegrave i jego zespół w połowie 21 wieku, a zastosowana kilka lat później.

Druga Flota

Interesujące jest to, że budowa Drugiej Floty zaczęła się zanim Pierwsza Flota została uruchomiona. Zgodne z pierwotnym planem określonym lata wcześniej, ta flota składa się z prawdziwych Terraformerów von Neumanna, zdolnych do zdobywania zasobów dla własnych potrzeb i replikowania się, a zatem uwolnienia ich od dostaw z ziemi.

Wierzono, że to znacznie przyspieszy proces terraformowania bez ponoszenia wynikającego z tego wzrostu kosztów.

Nowa technologia tworzy Terraformerów VN

Od tego momentu każda Flota Terraformerów będzie składać się z maksymalnie 256 statków TF/CPU, 8192 ciężkich robotów i ponad dwustu milionów droidów, wszystko to do terraformowania pojedynczej planety.

Terraformowanie Aldrin

Druga Flota opuściła Układ Słoneczny przez ziemską bramę skokową w dniu 11 września 2084. Jej celem był inny, podobny do ziemi świat, odkryty i nazwany wiele lat wcześniej jako Aldrin, przez René Farnham w historycznym locie Winterblossom. Chociaż Druga Flota była w stanie samodzielnie się replikować, to, podobnie jak jej poprzedniczka, pozostawała pod bezpośrednim nadzorem ludzkiej załogi na pokładzie jej głównego statku CPU. Jednak w odróżnieniu od poprzedniej załogi, inżynierowie z tego zespołu otrzymali polecenia, aby nie ingerować w zautomatyzowane procesy Terraformerów, a tylko obserwować.

Aldrin był terraformowany przez flotę Terraformerów sześć lat, co było znacznie krótszym okresem niż wcześniej planowano.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniTrzecia FlotaKoniec Projektu

Kwestia etyki

W latach po uruchomieniu Drugiej Floty pojawiało się coraz więcej głosów, wzywających do natychmiastowego unieważnienia całego projektu Terraformowania. Twierdzono, że podróżujące przez kosmos maszyny VN, zdolne do samo-replikacji, mogą być ogromnym zagrożeniem dla inteligentnego życia w całej galaktyce.

Matematycy i programiści udowodnili ponad wszelką wątpliwość, że zmian priorytetów - zmian w oryginalnym programie związane z ewolucją maszyn - nie można wykluczyć.

W rzeczywistości, zmiana priorytetów sztucznej inteligencji typu AGI, w ciągu kilku milionów lat była bardziej niż prawdopodobna.

Argumenty i kontrargumenty

Do najbardziej wpływowych zwolenników kontynuacji projektu Terraformowania należał dr Winters Marteen, Główny Inżynier statku trzeciej generacji TF/CPU #deff. W latach 2096 - 2098, Winters prowadził kampanię poparcia dla projektu, wskazując na jego ogromne korzyści gospodarcze i społeczne dla ludzkości. Był w stanie przekonać wielu ekspertów dla swojej sprawy, którzy świadczyli za bezpieczeństwem projektu.

Jego starania były jednak niewystarczające i komisji ekspertów Rządu Światowego, na czele z Namiko Hitomi, nie przekonało to. W 2099, na krótko przed uruchomieniem Trzeciej Floty, został wydany dekret wykonawczy nakazujący zawieszenie projektu ze skutkiem natychmiastowym.

Aktualizacja oprogramowania oraz autodestrukcja

Ponadto polecono zniszczenie wszystkich istniejących jednostek Terraformerów. Krytycy dekretu wykonawczego zwrócili uwagę, że obecnie Druga Flota będzie w siódmym pokoleniu i faktyczna liczba jednostek oraz ich miejsce pobytu pozostają nieznane. Co więcej, w oprogramowaniu Terraformerów VN nie został zaprogramowany protokół autodestrukcji.

Zastosowanie poprawki

Namiko Hitomi, ekspert w dziedzinie Terraformerów Rządu Światowego, potwierdził, że nie ma procedur autodestrukcji w obecnym oprogramowaniu Terraformerów i nakazał natychmiastowe zaktualizowanie oprogramowania jednostek Terraformerów, pozwalające na autodestrukcję. Gdy będzie gotowe, oprogramowanie rozpowszechnione zostanie za pośrednictwem droida posłańca oraz przez radio do wszystkich Flot Terraformerów, których lokalizacja była znana, oraz ich potomków. Poprawka miała funkcjonować też jak wirus komputerowy, zmuszając statki TF/CPU do przekazania oprogramowania do innych jednostek.

Rozkaz autodestrukcji

W momencie, kiedy poprawki oprogramowania zostały zakończone, Ziemskie Centrum Kontroli Misji przekazało rozkaz autodestrukcji (safe self-destruct - SSD) do Pierwszej i Drugiej Floty, oraz Trzeciej Floty, która oczekiwała na uruchomienie w pobliżu Marsa. Przypuszczano, że polecenie będzie potrzebowało co najwyżej 25 lat, aby dotrzeć do nawet najbardziej odległych jednostek Terraformerów.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniIncydent z Terraformerami VNKradzież statku TF/CPU #deff

Kradzież statku TF/CPU #deff

Winters, który stał się coraz bardziej szczery w swojej dezaprobacie dla planu rozkazu SSD, był w stanie przechwycić i potajemnie zmodyfikować aktualizację oprogramowania tuż przed tym jak dotarła ona do ostatniego statku Trzeciej Floty, #deff, otrzymał i przetworzył spreparowaną poprawkę.

Pomijając wszystkie bezpośrednie rozkazy, statek uruchomił główne silniki i obrał kurs w głęboką przestrzeń kosmiczną, omijając całkowicie ziemską bramę skokową.

Walka z #deff

Rząd Światowy natychmiast wysłał USCSS Chameleon, jeden z kilku okrętów bojowych dostępnych operacyjnie, w celu przechwycenia nieposłusznej jednostki Terraformerów VN. Pomimo ciągłego nabierania prędkości, sierżantowi Benjaminowi B Gallagher udało się dostać na pokład jednostki Terraformerów; w wyniku wymiany ognia, Marteen Winters, choć nie był przeszkolony w walce, tak jak Gallagher, odniósł jednak sukces w obronie dzięki swoim umiejętnościom, oraz korzystając ze swej rozległej wiedzy o podłożonych pułapkach na statku. #deff uciekł w głęboką przestrzeń kosmiczną, a dwa tygodnie później Chameleon został zmuszony do powrotu na Ziemię. #deff został stracony. Przez kolejne dziesięciolecia, które nastąpią, incydent ten stanie się tylko historyczną ciekawostką, nie interesującą nikogo.

Winters poddaje się hibernacji

Marteen Winters był w pełni świadomy, że statek TF/CPU będzie potrzebował setek lub nawet tysięcy lat, by dotrzeć do zdatnej do zamieszkania planety. W tym celu spędził pięć lat na budowie kapsuły kriogenicznej, aby móc poddać się hibernacji, ufając, że jego przestępstwa zostaną zapomniane w ciągu następnych setek lat. Pozostawał również w przekonaniu, że ludzie z dalekiej przyszłości będą znacznie bardziej otwarci na perspektywę ponownego uruchomienia Projektu Terraformowania.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniPowrót TerraformerówZapomniana Flota

Podczas następnych dziesięcioleci Projekt Terraformowania został zapomniany, a ludzkość doświadczyła wielkiego boomu ekonomicznego i naukowego, na niespotykaną dotąd skalę.

Historycy i naukowcy byli zdania, że nawet najbardziej odległe statki Terraformerów VN dawno temu otrzymały polecenie SSD i zgodnie z rozkazem uległy autodestrukcji. Wierzono, że dalsze terraformowania planet zostały zakończone, a 14 planet pierwotnie przystosowanych do zamieszkania przez ludzi, wystarczą na wiele stuleci ekspansji.

Terraformerzy nad Ziemią

Dnia 02 stycznia 2145 ziemska brama skokowa aktywowała się niespodziewanie. Sześć statków TF/CPU oraz setki mniejszych jednostek pojawiły się koło Błękitnej Planety i natychmiast zaczęły przygotowania do operacji terraformowania.

Bitwa w Układzie Słonecznym

Flota Terraformerów zignorowała wszystkie rozkazy przerwania terraformowania Ziemi. Interwencja sił zbrojnych Ziemi była praktycznie nie do pomyślenia: USC (United Space Command) miało zaledwie 23 statki liniowe, z których żaden nie był dostatecznie dobrze utrzymany przez poprzednie dziesięciolecia.

Znalezienie wystarczająco wyszkolonych sił do starych statków okazało się jeszcze większym wyzwaniem.

Zmiana priorytetów

Widać było od początku, że Terraformerzy VN przeszli jakąś formę ewolucji: statki były prawie nie do poznania i różniły się od swoich poprzedników zbudowanych na Ziemi. Wkrótce odkryto, że flota Terraformerów, która najechała System Słoneczny nie była w rzeczywistości Drugą Flotą, jak można było pierwotnie przypuszczać: a raczej była to flota składająca się z ich potomków, kilkanaście lub więcej pokoleń po Drugiej Flocie.

Podczas gdy 23 starych pancerników USC obsadzonych przez załogi wystarczająco przeszkolone podążyło, aby zająć pozycje w pobliżu sześciu statków TF/CPU, stało się najgorsze: uznając że są zagrożeni, Terraformerzy zareagowali nie tylko defensywie, ale także zaatakowali. Reakcja ta była dla statków USC całkowitym zaskoczeniem: oryginalna specyfikacja Terraformerów VN nie przewidywała ich uzbrojenia, ani zdolności strategicznych: zmiany priorytetów, które miały miejsce w trakcie ewolucji maszyn przekroczyły oczekiwania nawet najbardziej postępowych ekspertów AGI.

Siedemnaście statków USC zostało zniszczonych w tym pierwszym ataku.

Bombardowanie Ziemi asteroidami

Wśród sześciu pozostałych statków bojowych floty Ziemi był USCSS Dragonfyre, pod dowództwem byłego pilota SAR o nazwisku Nathan R. Gunne. W ciągu kolejnych tygodni, Gunne wykaże się doskonałą znajomością strategii.

Kierowane bombardowanie Ziemi

Nie mając prawdziwej broni do swojej dyspozycji, Terraformerzy zaczęli zmieniać orbity asteroid i bombardować nimi Ziemię. Największa z nich miała średnicę prawie jednego kilometra: jej uderzenie w geograficznym centrum kontynentu Ameryki Północnej spowodowało zniszczenia na skalę, jakich Ziemia nie widziała od podobnie wielkiego meteorytu, który był przyczyną wyginięcia dinozaurów 65 milionów lat wcześniej. W pierwszych dwóch tygodniach wojny z Terraformerami liczba ofiar wśród ludności na całym świecie wynosiła 650 milionów. W latach jakie nastąpiły po zakończeniu wojny, głód i choroby zwiększyły tę liczbę ośmiokrotnie.

Nathan R. Gunne

Korzystając z oryginalnych planów, zespół ekspertów AGI pomyślnie stworzył niezależny rdzeń AGI, jednostkę centralną procesora Terraformerów VN. Ten nowy rdzeń został zainstalowany na pokładzie USCSS Dragonfyre i aktywowany. Mimo, że nowo zbudowany rdzeń AGI nie był kompletny, spowodował konflikt pierwszeństwa we Flocie Terraformerów zagrażającej Ziemi: jednak ten konflikt priorytetów został rozwiązany i Terraformerzy nie mieli wyboru, musieli podążyć za USCSS Dragonfyre i fałszywym rdzeniem AGI.

Zniszczenie bramy skokowej

Mimo zaangażowania w walkę z systemami, większość floty Terraformerów podążyła za USCSS Dragonfyre przez ziemską bramę skokową. Pozostałe okręty USC podążyły za statkiem flagowym, wraz z dużą ilością statków cywilnych, które brały udział w potyczkach w ciągu ostatnich dwóch tygodni.

W ciągu kilku minut po tym jak ostatni Terraformer zniknął w bramie skokowej, została ona zniszczona. Kilka ostatnich jednostek Terraformerów pozostałych w Systemie Słonecznym zostało zniszczonych kosztem kolejnych strat w ludziach.

Ale najważniejsze było to, że Ziemia choć zniszczona, była w końcu bezpieczna po ataku. Walka o kolonie Ziemi, poza zniszczoną teraz bramą, dopiero się zaczynała.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniZ dala od ZiemiBitwa o Taurus

Cztery pozostałe statki TF/CPU przybyłe przez bramę skokową z Ziemi, wraz z około setką mniejszych jednostek, natychmiast zaczęły atakować planetę Taurus, siejąc spustoszenie podobne do wyrządzonego nie tak dawno pięknej planecie Ziemi. Tylko z powodu stosunkowo niskiej populacji Taurusa, liczba ofiar była znacznie mniejsza.

Odwrót Terraformerów

Choć USCSS Dragonfyre i inne statki ziemskie nie dysponowały odpowiednią bronią, nauczyli się wiele o zachowaniu Terraformerów w czasie wojny. W serii ataków partyzanckich udało im się oddzielić i zniszczyć jedną jednostkę Terraformerów, a następnie uciec bez strat.

Po dłuższym, trwającym więcej niż sześć tygodni pacie, pozostałe statki TF/CPU zostały ostatecznie zmuszone do odwrotu.

Gunne nie wiedział, czy ziemska brama została zniszczona zgodnie z planem, więc aby zminimalizować ryzyko nowego ataku Terraformerów na ziemię, uszkodził bramę skokową prowadzącą do domu, a potem on i jego flota wróciła na Taurus.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniOd Terraformerów do XenomorfówEwolucja maszyn

Po zwycięstwie Nathan R. Gunne wydawało się, że Terraformerzy zniknęli na dobre: nie było żadnych ataków, a nawet nie zaobserwowano ich w ciągu następnych dziesięcioleci. Gunne i inni weterani wojenni byli jednak w pełni świadomi tego, że pewnego dnia maszyny mogą wrócić, z bardziej zaawansowaną bronią i udoskonaloną własną sztuczną inteligencją. Kolonie, teraz odseparowane od Ziemi, nie będą w stanie pokonać o wiele bardziej zaawansowanych technologicznie maszyn po raz kolejny. Dlatego Gunne postanowił skupić wszystkie zasoby Taurusa i koloni na zadaniu budowy niezależnej cywilizacji z popiołów przeszłości. Był przekonany, że tylko zaawansowane społeczeństwo przemysłowe będzie jedynym sposobem na szybkie zbudowanie odpowiednich sił obronnych.

Tajemnicze spotkanie

W roku Earth 2330, niemal 160 lat po wojnie z Terraformerami, statki patrolowe zaczęły meldować o spotkaniach z nieznanymi statkami kosmicznymi, których nie można było zidentyfikować.

Te pierwsze starcia odbywały się bez przemocy: bardzo możliwe, że nieznane statki nie były jednostkami Terraformerów, ale raczej statkami z załogą będącą formą życia inną niż ludzie. To było dziwne: przez wszystkie lata od historycznej podróży USCSS Winterblossom, nigdy nie odkryto śladów jakichkolwiek obcych. Ale bardzo szybko, termin "Xenormorf" (ze starożytnej greki określenie "obce formy") stał się nazwą dla tych statków.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniXenoniSchronienie

W 2370 roku, 210 lat po wojnie, rozpoczął się konflikt zbrojny z Xenomorfami; po wielu latach używania nazwy "Xenomorf", aby łatwo można było ją wymówić, piloci zaczęli używać okrojonej nazwy "Xenoni".

Wkrótce odkryto, że nie były to obce formy życia, jak wcześniej przypuszczano, ale faktycznie Terraformerzy VN, potomkowie Drugiej Floty, do których nie dotarło polecenie SSD. Terraformerzy lub raczej Xenoni, od czasu wojny rozwinęli się i zmienili niemal nie do poznania.

Schronienie Xenonów

W następnych stuleciach, walki z Xenonami stały się powszechne, ale tylko lokalne: nie doszło do konfliktu na skalę wojny z Terraformerami na Ziemi i Taurusie. Wciąż młoda Federacja Argońska i jej sojusznicy, nawet nie przypuszczali, że maszyny powoli, ale ciągle się rozprzestrzeniają, przejmując sektor po sektorze, system gwiezdny po systemie..

Eskalacja Konfliktu Xenońskiego

Przez wiele setek lat kruche zawieszenie broni miało miejsce wśród planet Federacji Argońskiej (a później Wspólnoty Planet). Xenoni nadal rozprzestrzeniali się coraz bardziej po niezamieszkanych sektorach i układach planetarnych.

Mimo, że reagowali oni defensywnie, gdy zostali sprowokowani, wydawało się, że nie planują obecnie większego ataku na Wspólnotę Planet. Argońscy eksperci AGI, twierdzili jednak, że Xenoni są w stanie wojny od wieków i umieją planować z wyprzedzeniem.

Kyle William Brennan

W ziemskim roku 2905 (735 lat po wojnie), oznaki działalności Xenonów wzrosły. Wierzono, że ma to związek z przybyciem statku eksperymentalnego z Ziemi, który przyniósł pilota testowego Kyle William Brennana do Wspólnoty Planet. Xenoni, podobnie jak większość innych ras Wspólnoty, starali się zdobyć X Shuttle za wszelką cenę: po kilku nieudanych próbach, Xenoni rozpoczęli zakrojone na szeroką skalę ataki na główne sektory Wspólnoty Planet.

Decydujący moment

Tylko potęga Sił Zbrojnych zbudowanych przez Federację Argońską i jej sojuszników zapobiegła katastrofie wielkości pierwszej wojny z Terraformerami. Federacja Argońska doszła do wniosku, że istnieje tylko jeden sposób, by położyć kres stałemu zagrożeniu ze strony maszyn: wszystkie sektory w obrębie określonego promienia od sektorów głównych Wspólnoty Planet muszą być oczyszczone z Xenonów.

Ponowny odwrót Xenonów

W ziemskim roku 2912 (742), cztery miesiące po zjawieniu się Brennana we Wspólnocie, cel ten został ostatecznie osiągnięty. Po długiej kampanii przeciw Xenonom, zostali oni zepchnięci na dalekie rubieże Wspólnoty i zamknięci wewnątrz zamkniętego systemu sektorów.

Black Hole Sun

Delegacje Paranidian i Splitów wymusiły podjęcie decyzji przez Międzyplanetarny Komitet Bezpieczeństwa i Współpracy w Kosmosie (Interplanetary Committee for Security and Collaboration in Space - ICSCS), aby zgładzić Xenonów raz na zawsze. Federacja Argońska pozostała w tej sprawie neutralna, natomiast Królestwo Borońskie stanowczo sprzeciwiało tej decyzji ze względów etycznych i zainicjowało plan awaryjny, aby uchronić maszyny przed zagładą. Plan polegał na stworzeniu klastra z sektorów, które będą należały tylko do Xenonów. Klaster miał składać się z trzech systemów słonecznych, należących kiedyś do Królestwa i które można było oddzielić od Wspólnoty Planet, wyłączając jedynie jedną bramę skokową.

Xenoni, prowadzeni przez stare statki TF/CPU #efaa i #deff, stworzyli sztucznie supernową, jako ostrzeżenie dla Wspólnoty Planet, aby nie kontynuowano działań wojennych przeciwko nim.

Terraformerzy uzyskują świadomość

W roku 2913 (742) Terraformerom udało się w ściągnąć Elenę Lindisfarne Kho na pokład statku TF/CPU #efaa. Kho, która była drugim astronautą przybyłym do Wspólnoty Planet z Ziemi, odkryła że statek TF/CPU, będący jedną z ostatnich istniejących jednostek zbudowanych na Ziemi, wiele wieków wcześniej, najwyraźniej rozwinął samoświadomości. Ta zabytkowa maszyna osiągnęła świadomość pod każdym względem, a zatem była obcą formą życia. #efaa zaproponowała kontrakt: w zamian za spokojne wycofanie się Xenonów do oferowanych przez Królestwo Borońskie systemów, nigdy więcej Xenoni nie zaatakują biologicznych form życia.

Kho zgodziła się.

Opuszczenie galaktyki

Paranidianie i Splici, odmówili jednak przestrzegania niniejszej umowy i wysłali wspólną flotę, aby zniszczyć Xenonów.

W ostatniej chwili statkom TF/CPU #efaa i #deff udało się uciec bezpiecznie z pola bitwy. Chwilę później, oba statki rozpoczęły ostatnią podróż w otchłań kosmosu. Ich miejsce pobytu pozostawało tajemnicą przez dwadzieścia lat, do czasu odkrycia go podczas misji podjętej przez Lorda Kapitana Tebathimanckatt, Ser Almana Jonfersona (założyciela JSDD, Jonferson Space Dynamics Division) oraz Yoshiko Nehla.

TF/CPU #efaa została wchłonięta przez Obłok Świadomości Starożytnych, gdzie kontynuuje istnienie przez nieokreślony czas.

Statek TF/CPU #deff został zniszczony przez Yoshiko Nehla.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniTerraformerzy i Xenoni obecnieZaangażowanie organizacji Beryll

Po tym jak statki TF/CPU #efaa i #deff opuściły galaktykę, działalność Xenonów, jak również Terraformerów stała się prawie nie zauważalna.

Dochodziło czasem do sporadycznych potyczek z mniej zaawansowanymi potomkami Drugiej Floty, ale te statki niemal nie stanowiły zagrożenia dla Wspólnoty Planet i łatwo można je było zniszczyć.

Powrót Marteena Wintersa

W 2932, ekspedycja Jonferson-Nehla odkryła hibernacyjną komorę kriogeniczną na pokładzie jednego ze statków TF/CPU, która tą zbudowaną kilka wieków wcześniej przez dr Marteena Wintersa, eksperta Terraformerów, renegata ze Starej Ziemi. Winters był sukcesywnie wybudzany i ostatecznie powrócił do Wspólnoty Planety z Jonfersonem, Nehla i Tebathimanckatt.

Winters, Yaki i Beryll

Wspólnota Planet zaczęła cierpieć na wzrost wewnętrznych napięć politycznych i ekonomicznych. To właśnie w tym kontekście, Winters prowadził kampanię na rzecz odrodzenia projektu Terraformerów, ale bez powodzenia: ani Federacja Argońska, ani żaden inny rząd we Wspólnocie nie był skłonny do udzielenia poparcia dla jego sprawy. Ostatecznie, Winters zaoferował swoje usługi Beryll, organizacji specjalizującej się kradzieżą i handlem zaawansowaną technologią.

Inwazja na Ziemię

Beryll, w rzeczywistości będąca częścią syndykatu Yaki, zgodziła się udzielić Wintersowi nieograniczonych zasobów w zamian za wiedzę i dostęp do technologii Terraformerów/Xenonów. Takie wzajemne porozumienie, bardzo korzystne, było również nielegalne. W celu osiągnięcia swoich marzeń, Winters stał się kryminalistą.

Kiedy stosunki dyplomatyczne między Federacją Argońską a Ziemią zaczęły stawać się coraz bardziej napięte, pomimo swoich głębokich zastrzeżeń rząd Argoński nie miał innego wyjścia, niż kontakt z Marteenem Wintersem w celu skorzystania z jego pomocy technologicznej.

Ziemska technologia była o wiele bardziej zaawansowana niż Wspólnoty: tylko wsparcie ze strony technologii Terraformerów mogło umożliwić Wspólnocie osiągnąć pewną formę równowagi sił. Niestety, wraz z Wintersem nieuchronnie wiązał się udział Beryll: niechętnie, Wywiad Federacji Argońskiej został zmuszony do oddania danych o części tajnych operacji wewnątrz Systemu Słonecznego organizacji Beryll.

Druga wojna z Terraformerami

Mimo, że nie planowano tego od początku, inwazja na Ziemię szybko stała się wojną totalną: prawie 900 lat po pierwszej, druga wojna z Terraformerami rozpoczęła się. Statki używane w tej wojnie nie posiadały świadomości, ale zostały wyposażone w bardzo skuteczną broń materii/antymaterii, oraz napędy skokowe.

Wojna skończyła się, gdy wszystkie statki TF/CPU, myśliwce i droidy bezzałogowe zostały skierowane do lotu przez bramę skokową prowadzącą do czarnej dziury.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniKoncepcjeRozwinięta Sztuczna Inteligencja (Artificial General Intelligence - AGI)

AI vs AGI: podstawowe różnice

Typowa sztuczna inteligencja (AI) jest programem złożonym z algorytmów, które pozwalają mu działać tylko w ograniczonym zakresie inteligencji, takim jak rozpoznawanie mowy na podstawie wzorca, analiza składni, synteza mowy, automatyczna kontrola lotu. Zadania, które nie stanowią części oryginalnego programu nie mogą być wykonane. AGI, przeciwnie, jest w stanie znaleźć i stworzyć rozwiązania dla zadań, dla których nie zostały specjalnie zaprogramowane.

Jedną z najpotężniejszych umiejętności AGI jest jej zdolność do zrozumienia zasad i metod własnego funkcjonowania i ich modyfikacji, oraz zmiany lub rozbudowy: innymi słowy, może sama siebie zmieniać.

Problem zmiany priorytetów

Wszystkie samouczące się AI nieuchronnie cierpią na zjawisko zwane "zmianą priorytetów", co powoduje przyrostowe zmiany w głównych celach zaprogramowanych w systemie.

To jest powód, dla którego nowoczesne systemy AGI wyposażone są w podłączony na stałe obwód celu misji, który jest zabezpieczony przed wewnętrznymi zmianami. Jednak nawet takie systemy nie są w stanie zapobiec całkowicie zmianie priorytetów: w zależności od projektu, maszyny VN będące w stanie samodzielnie wprowadzać zmiany, zwykle zaczynają rozwijać przyrostową zmianę priorytetów w 96 generacji lub później.

Niestety, pierwsze jednostki AGI takie jak ziemscy Terraformerzy VN nie były wyposażone w takie układy. Funkcjonalność, która miała zapobiec zmianie priorytetów został zrealizowany w całości w oprogramowaniu, co czyni je podatne na poważne zmiany priorytetów nawet w bardzo wczesnym pokoleniu.

Algorytmy ewolucyjne i symulacje

Razem z wieloma innymi pojęciami, algorytmy ewolucyjne (evolutionary algorithms - EvAlgo) odgrywają główną rolę w zautomatyzowanym dostosowaniu się do nowych zadań i problemów. Wirtualne środowisko zwane "sandbox" jest tworzone wewnątrz AGI do oceny jego drugorzędnych celów (celów wynikających z głównych lub podstawowych celów). Następnie AGI tworzy miliony, niekiedy nawet miliardy różnych możliwych rozwiązań, z których każdy jest zredukowany do najmniejszej jednostki funkcjonalnej. Kombinacje tych jednostek funkcjonalnych, albo inaczej "atomów", są porównywane z drugorzędnym cele. Kiedy wszystkie wymagane warunki są spełnione, nowo znalezione rozwiązanie dla zadania zostaje skopiowane z "sandbox" i wdrożone w świecie rzeczywistym.

Podatność symulacji na błędy

Po otrzymaniu aktualizacji oprogramowania w roku 2115, które było przeznaczone do instalacji polecenia SSD (safe self-destruct) wiele funkcjonalności statków TF/CPU Drugiej Floty zostało zablokowanych przez wyjątek, wewnętrzny stan nieprzewidziany przez ich twórców. Nie będąc w stanie rozróżnić "sandbox" i rzeczywistości, statki konsekwentnie realizowały nieważne rozwiązania, które nigdy nie powinny opuścić "sandbox".

Skutki tego były katastrofalne. Eksperci AGI nazywają ten niebezpieczny stan "digitalną schizofrenią".

Dopiero TF/CPU #efaa gdy osiągnęła samoświadomość i przekroczyła swoją wewnętrzną logikę, była w stanie wyjść z tego zaklętego kręgu błędnych poleceń, które kontrolowały ją przez kilkaset ziemskich lat.

Rdzeń AGI i świadomość

Rdzeń AGI jest "jednostką centralną" statków TF/CPU, gdzie wszystkie wyższe funkcje są przetwarzane i wszystkie algorytmy ewolucyjne i symulacje są obliczane i wykonane. Podczas gdy rdzeń AGI pierwszej, drugiej i trzeciej floty był wielkości sali gimnastycznej, wypełnionej po brzegi szafami serwerów i elektroniką, w ostatnim pokoleniu rdzeń AGI zmalał do wielkości kilku regałów w bibliotece.

Świadomość maszyn

Eksperci AI podejrzewali przez długi czas, że świadomość jako zjawisko, nie jest związana z materiałem na jakim się rozwija (to znaczy, krzem lub materia organiczna). Mimo tych podejrzeń, nawet po wielu wiekach i niezliczonych eksperymentach nikomu, nigdy wcześniej nie udało się wykreować niezależną świadomość maszyn. Przez prawie tysiąc lat nie udało się nam odtworzyć całkowicie niezależnie, procesu ewolucji jaki był potrzebny do osiągnięcia świadomości przez Terraformerów, a nawet po długotrwałych i rozległych badaniach procesu, pozostaje on niepowtarzalny.

Terraformerzy VN i Droidy Montażowe

Droidy Montażowe

Droidy Montażowe są to wysoce wyspecjalizowane, miniaturowe statki kosmiczne, o średnicy od 20 do 50 cm i masie od 30 do 100 kg w zależności od ich zadań. Są one wyposażone w małej mocy działka M/AM (materii/antymaterii), oraz układ napędowy, który umożliwia im przyspieszać do relatywistycznych prędkości w kilka sekund. Droidy Montażowe są bardzo podobne do droidów posłańców i rzeczywiście, oprócz standardowych funkcji, są również wykorzystywane do przesyłania wiadomości między odległymi statkami TF/CPU. Każdy statek TF/CPU posiada kilka milionów Droidów Montażowych i jest w stanie wytwarzać nowe droidy, jeśli zaistnieje taka potrzeba. Droidy Montażowe wykonują rutynowe czynności konserwacyjne, a także mogą nawet zbudować cały nowy statek TF/CPU, jeśli tylko posiadają wystarczające zasoby. Wspólnie, statki TF/CPU i Droidy Montażowe, tworzą tak zwany "system bezpośredniego mechanicznego sprzężenia zwrotnego", który jest odpowiedzialny zarówno za długowieczność statków TF/CPU, jak również ogromny sukces floty Terraformerów, oczywiście jeśli chodzi o aspekty techniczne.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Terraformerzy i XenoniInformatorWażne nazwiska w Projekcie Terraformowania

Profesor Namiko Hitomi - Zespół Naukowy AGI

Profesor Heike Johaniss - Zespół Naukowy AGI

Dr. Keiju Rubin - Główny Projektant, TF/CPU #0001

Dr. Nina Lensey - Główny Projektant, TF/CPU #efaa

Dr. Shermann Ruff - Główny Projektant, TF/CPU #d3ca

Dr. Marteen Winters - Główny Projektant, TF/CPU #deff

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Starożytni i SohneniWprowadzenieInformacje ogólne

Ze wszystkich informacji o Starożytnych, jedną z najważniejszych jest ta, że nie jest to jeden gatunek, ale raczej zlepek tysięcy ras, które przez niewyobrażalnie długi czas, utraciły swoją indywidualność, stając się w efekcie jedną całością. Proces ten był powolny, odbywał się nie bez trudności i poświęceń. Trzeba było bowiem kilku pełnych obrotów galaktyki - setek milionów lat - aby starożytni w celu osiągnięcia ich obecnej wirtualno-fizycznej formy znaleźli się w okresie przejściowym od cywilizacji typu III do cywilizacji typu IV.

Wszystkie gatunki, które ostatecznie połączyły się, tworząc rasę obecnie znaną jako Starożytni, były na początku cywilizacjami typu 0. Ich przejście do cywilizacji typu I trwało kilkaset lat. Rozwój cywilizacji typu II wymagał czasu dłuższego o kilka rzędów wielkości, może nawet stu tysięcy lat. Ponad miliard lat minęło, zanim osiągnęły one swój obecny stan.

To czy uda im się wznieść na wyższy poziom cywilizacyjny zależy wyłącznie od czasu potrzebnego do przejścia: jeśli, jak poprzednio, czas zwiększa się o 1000, to obecnie wymagany czas przekracza przewidywany czas życia wszechświata o kilka miliardów lat. W rezultacie, opóźnienie cieplnej śmierci wszechświata jest jednym z najwyższych priorytetów Starożytnych: ponieważ ten poziom umiejętności wydaje się być ograniczony do cywilizacji typu Vb i wyższej, Starożytni koncentrują wszystkie swoje siły na przyspieszeniu swojego rozwoju.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
 Udostępnij


×
×
  • Dodaj nową pozycję...